Chronische huidaandoeningen zoals psoriasis en eczeem gaan gepaard met een substantiële psychosociale impact. Naast de lichamelijke klachten zoals jeuk, ervaren patiënten bijvoorbeeld stemmingsklachten, schaamte, verlaagd zelfvertrouwen en sociale angst. Desondanks wordt de psychosociale impact van huidaandoeningen nog altijd structureel onderschat en onvoldoende door artsen herkend in de klinische praktijk.
In tegenstelling tot de eerste nieuwe verworvenheden in systeem(immuun)therapie voor psoriasis was het lang wachten op vernieuwende lokale dermatologische behandelingen. De laatste jaren bereiken meerdere moleculen (stilaan) klinisch fase 3-onderzoek met mogelijk ook commercialisatie. De ontdekkingen van nieuwe targets en hierop inwerkende molecules evolueren snel, zo snel dat elke stand van zaken op moment van schrijven reeds onvolledig lijkt. Hierbij toch een overzicht.
